82 rocznica egzekucji w Ciężkowicach. Mieszkańcy uczcili pamięć bohaterów kwiatami i mszą

4 czerwca 1940 roku w Ciężkowicach dokonano zamachu, w którym życie stracił komendant niemieckiej policji i przywódca sił okupacyjnych we wsi, Otto Kremlin. Odpowiedzią hitlerowskich sił na ten akt był rozkaz spalenia wsi i pacyfikacji lokalnej ludności. Rano, 5 czerwca do Ciężkowic przyjechały wozy opancerzone, samochody z niemieckimi żołnierzami i policją, a także cysterny z benzyną. Wieś mogłaby podzielić los czeskich Libic, gdzie za podobne wykroczenie wymordowano wszystkich mieszkańców, a wieś zrównano z ziemią.

83 batalion egzekucyjny Wermachtu z pewnością wypełniłby ten rozkaz, gdyby nie wstawiennictwo obywateli niemieckich, zamieszkujących Ciężkowice. Zarządzający cementownią Szczakowa Schrauden oraz bracia Paul i Reinhold Novakowie, przy wsparciu księdza prałata Andrzeja Mroczka przekonali najeźdźców, że zamach był dziełem partyzantów z pobliskich miejscowości, a nie lokalnych obywateli. Jednak w celu wywołania terroru zdecydowano się na przeprowadzenie egzekucji 14 mężczyzn z Ciężkowic. Razem z nimi wyrok wydano na 6 przywiezionych z chrzanowskiego więzienia Polaków. Wszystkich dotkliwie pobito, a następnie rozstrzelano w pokazie siły i okrucieństwa hitlerowskiego najeźdźcy.

Egzekucję przeżyła tylko jedna osoba – Roman Pierzchała, który został jedynie ranny, by następnie w brawurowej ucieczce umknąć do lasu. Schronienia i leczenia udzieliła mu rodzina, mężczyzna później dołączył do partyzantów. Niestety, nie doczekał się wyzwolenia. Zginał w potyczce z Niemcami pod Żarnowcem.

Ofiara 20 ludzi przyczyniła się do ocalenia wsi i uniknięcia tragedii. W miejscu kaźni wdzięczni mieszkańcy Ciężkowic wznieśli drewniany krzyż, który uległ zniszczeniu w 1998 roku. Obecnie w tym miejscu wznosi się pomnik, upamiętniający Ofiary Faszyzmu.

W tym roku wspominano 82 rocznicę tych tragicznych wydarzeń. Jak co roku, w miejscu egzekucji zgromadzili się mieszkańcy i przedstawiciele władz Jaworzna, a także reprezentanci stowarzyszeń kombatanckich, Ochotniczej straży Pożarnej i Zespołu Śpiewaczego “Cięzkowiczanki”. Pod pomnikiem złożono kwiaty i wieńce, by kultywować pamięć o bohaterach, którzy oddali życie, by przeżyć mogli inni. Uroczystość zakończyła msza święta odprawiona w pobliskim kościele w intencji rozstrzelanych.

Ofiarami egzekucji dokonanej przez faszystów byli:

1. Barański Teofil lat 36;

2. Broda Antoni lat 23;

3. Chechelski Karol lat 32;

4. Cichy Fryderyk lat 24;

5. Ciołczyk Mikołaj lat 27;

6. Nowacki Bronisław lat 34;

7. Pazdalski Karol lat 24;

8. Sołtysek Jan lat 26;

9. Kramarczyk Jan lat 40;

10. Noris Piotr lat 27;

11. Bielik Franciszek lat 39;

12. Chechelski Franciszek lat 30;

13. Chechelski Stanisław lat 30;

14. Ciołczyk Andrzej lat 29;

15. Jakubowicz Herman lat 21;

16. Pazdalski Józef lat 26;

17. Pierzchała Jakub lat 60;

18. Życiński Tadeusz lat 33;

19. Kuca Stanisław lat 32;

20. Pierzchała Roman lat 24 (który jako jedyny zdołał zbiec z miejsca kaźni).