Zabytki w Jaworznie. Kościół w Szczakowej to jeden z trzech zabytków wpisanych do rejestru

Dzieje parafii w Szczakowej sięgają przełomu XIX i XX wieku. Zanim powstał kościół, najpierw zbudowano kaplicę. Działo się to w latach 1883-1984. Dokładnie 28 czerwca 1898 roku wydano pozwolenie na budowę kościoła parafialnego. Kamień węgielny został poświęcony 18 września 1898 roku. Na wmurowanym obok kamienia akcie erekcyjnym widnieje napis odnoszący się do osoby cesarzowej Elżbiety, która umarła osiem dni przed poświęceniem kościelnego kamienia. Właśnie, że by ją uczcić parafia zyskała wezwanie św. Elżbiety.

Nieznana prochownia w pobliżu Dobrej ZDJĘCIA

- Oczywiście nie austriackiej cesarzowej, ale św. Elżbiety Węgierskiej, imienniczki zmarłej arystokratki - podkreśla ks. Józef Gut, proboszcz kościoła w Szczakowej.

Później rozpoczęła się budowa kościoła. Zakończyła się w 1903 roku. Od tego czasu świątynia stoi do dziś w nienaruszonym przez historyczne zawirowania stanie Była jednak poddawana remontom i wzbogacana o różne religijne elementy.

Ale zanim doszło do utworzenia parafii, minęło kilkanaście lat. Stało się to 1 września 1914 roku po uzyskaniu formalnej zgody. Została wydzielona z parafii Jaworzno i składała się z gmin Szczakowa i Długoszyn oraz przysiółków Pieczyska i Dobra.

Z początku XX wieku pochodzą trzy ołtarze, główny z figurą św. Elżbiety Węgierskiej i dwa boczne. W tym samym czasie w kościele pojawiły się Droga Krzyżowa, ambona z wyrzeźbionymi postaciami czterech Ewangelistów i 13-głosowe organy.

Konsekracji poświęconej 19 września 1903 roku świątyni dokonał dopiero w 1921 r. biskup Adam Sapieha. Również on poświęcił kościelne dzwony. Jeden z nich nosi imię Maria, podobnie jak zmarła żona fundatora jednego z nich - dyrektora Cementowni Szczakowa Zdzisława Krudzielskiego. W latach 1924-1929 zbudowano plebanię, wikarówkę i ogrodzenie kościelnego terenu. Gruntowny remont świątyni, prawie po stu latach od jej zbudowania, przeprowadził proboszcz Jan Radzik. W listopadzie 1998 roku biskup sosnowiecki Adam Śmigielski poświęcił marmurowy ołtarz soborowy, który ufundowali parafianie. Dziś jest obudowany drewnem, co nawiązuje do wystroju neogotyckiego Z kolei pięć lat później gruntowną konserwację przeszedł ołtarz główny. Nie zapomniano też o pozostałych ołtarzach, ambonie, ławkach, konfesjonałach, stacjach Drogi Krzyżowej, zabytkowych krzyżach i organach.

CZYTAJ inne teksty związane z historią Jaworzna w serwisie jaworzno.naszemiasto.pl

- Fundatorzy ofiarowali kościołowi piękne witraże z postaciami świętych. Ostatni z nich został zamontowany w tym roku - informuje dalej proboszcz. - Z kolei w 2010 roku dzięki parafianom i ich datkom zamontowaliśmy nowy dach wykonany z dachówki ceramicznej - dodaje. Podkreśla, że zmiana zadaszenia nie wpłynęła negatywnie na walory świątyni jako zabytku.

Cały remont i wymiana dachu odbywały się pod czujnym okiem Śląskiego Konserwatora Zabytków, który częściowo dofinansował tę inwestycję. Doszło też do wymiany zadaszenia plebani. Remont dobiegł końca kilka dni temu. Na początku dachy kościoła i plebani były pokryte dachówką cementową, później blachą, teraz znów dachówką, ale ceramiczną.